müdür resmen son gün diye işlemlerle uğraşmamak için başından atmış diploma notudur, numarasıdır istemiş bunlarda kalmış öylece geri geldiler yüzleri beş karış. Oysa ben ona en başta bir okul tavsiyesinde bulundum adam üç dakikaya başvuruyu kendisi yapıyor diye ama dinletemedim. Gençler çok tez canlı.KGamze yazdı:Daha önceden de bir arkadaşın konusunda değinmiştim: Yalnız olmamdan.
Evet, açık öğretim lisesinde okudum 6 yıl ve okul arkadaşımın olmaması normaldi. Ama reel hayatımda da arkadaşım yoktu. Neyse, dedim okul yok iş yok kendime göre bir hayatım resmen yalnızlık üzerine çizilmiş gibi diye diye kendimle söylendim.
Eylül ayından beri dershaneye gidiyorum. Ve insanlar beni sevmiyor. Artık deneyimle sabitledim. İnsanlara garip geliyorum. Aslında bunları başta sadece hissediyordum ama bugün derste duyduklarımdan sonra kesinliğine vardım.
Bu konuyu açma amacım hem içimi dökmek hemde yorumda bulunursa bir kaç insana ulaşabilirsem bende mi sorun olup olmadığını bilmekte istiyorum.
Şimdi ben düşünüyorum hiç kimseye bir şey yapmadım peki neden bu kadar acımasızlar. Evet, herkes benimle anlaşmak zorunda değil ama saygısızlık değil mi dedikodu yapmak. Resmen beni 5-6 ders gören insanlar bu kadar acımasızca davranıyorlar bana. Bilmiyorum, bunları hak edecek bir davranışta bulundum mu? Normalde yüzüme iyi olan bir arkadaş bugün hakkımda konuştu ve çok incindim gerçekten. Sonuçta ben ona kötü hiçbir şey yapmadım ama neden neden böyleler. Onlara kötü demek istemiyorum ama bu kadar mı insanlar acımasız olmuşlar inanamıyorum.
sanal arkadaşlıklarda sen snaldayken devam eder bıraktığında biter
çok kendini bir şey sanan tipler denk gelmiş sana belli benim okul hayatım boyunca sınıf arkadaşlarımdan bir tane iyi birisi çıkmadı çıkanda oldu ama şimdi yüzüme bile bakmıyorlar.
birşey dicem sen kaç yaşındasın ve onlar kaç yaşında ?KGamze yazdı:Bugün biri yoktu diğeri insan yerine koyup doğru düzgün konuştu benimle. Yarın diğeri gelir ve tavırları değişebilir. İlerleyen günlerde göreceğim bu iki yüzlülüğü nereye kadar sürdürecekler koskoca insanlar ve ben onların yerine utanıyorum şu an.
Kendimden bilerek söylüyorum ki sorun sende! Yani bizim gibi loserlarda. Bunun nedenini sorsan ben de bilmiyorum ama genelde her haltın altından şu "yalnızlık" çıkıyor.KGamze yazdı:Daha önceden de bir arkadaşın konusunda değinmiştim: Yalnız olmamdan.
Evet, açık öğretim lisesinde okudum 6 yıl ve okul arkadaşımın olmaması normaldi. Ama reel hayatımda da arkadaşım yoktu. Neyse, dedim okul yok iş yok kendime göre bir hayatım resmen yalnızlık üzerine çizilmiş gibi diye diye kendimle söylendim.
Eylül ayından beri dershaneye gidiyorum. Ve insanlar beni sevmiyor. Artık deneyimle sabitledim. İnsanlara garip geliyorum. Aslında bunları başta sadece hissediyordum ama bugün derste duyduklarımdan sonra kesinliğine vardım.
Bu konuyu açma amacım hem içimi dökmek hemde yorumda bulunursa bir kaç insana ulaşabilirsem bende mi sorun olup olmadığını bilmekte istiyorum.
Şimdi ben düşünüyorum hiç kimseye bir şey yapmadım peki neden bu kadar acımasızlar. Evet, herkes benimle anlaşmak zorunda değil ama saygısızlık değil mi dedikodu yapmak. Resmen beni 5-6 ders gören insanlar bu kadar acımasızca davranıyorlar bana. Bilmiyorum, bunları hak edecek bir davranışta bulundum mu? Normalde yüzüme iyi olan bir arkadaş bugün hakkımda konuştu ve çok incindim gerçekten. Sonuçta ben ona kötü hiçbir şey yapmadım ama neden neden böyleler. Onlara kötü demek istemiyorum ama bu kadar mı insanlar acımasız olmuşlar inanamıyorum.
Pek matah birşey değil. Tavsiye etmem.Hayatmı'OdaNe yazdı:besy yalnızlığı öyle bir anlattınki yalnız olasım geldi...
Umarım bundan sonra anlaşabileceğin insanlarla tanışırsın. Ama senin deyiminle kendini hayattan ve toplumdan soyutlamış insanların anlaşabileceği birini bulmak çok zor.KGamze yazdı: Ben şunu anladım ki kendisini toplumdan soyutlamış, psikopat olarak sıfatlandırılan insanlar aslında aklı başında olan insanlarmış. Kendimi soyutlamam normal bu durumda herkes iyi değil. Umarım üniversiteyi kazandığım zaman karşıma iyi kalpli insanlar çıkar. Çünkü şu an o kızların benimle konuşması arkadaşmış gibi davranmaları kadar iğrenç bir şey daha yok. Ben gene onlara çok yardımcı olmaya devam ediyorum. Ve yüzlerinin ne kadar iğrenç şekillere girebildiğini de gördüm.
