Zaman/sızım

[Ravza]

• Zaman/sızım
  ve
  Kimsesiz...
  
  
  Canımı yakan yağmur katreleri değiyor ve gece dökülüyor ölümün yatağından yüreğime...
  Bir ölümün dölüne gebe bırakılıyorum.
  Katli helal olan sevgimin yongası avuçlarımda şimdi
  kan kırmızısı gözyaşlarımla birlikte
  Kirpiğimden kısa olan bir ömür biçilsin istiyorum yazgıma
  Bir insan sevgisi kaç para eder ki?
  
  
  D/üşüyorum eşiğinin önüne
  S/özlerim dar ağacında
  Ve aşkımın salası okunuyor
  Son kereliğine bir nazar ile bakıyor yusufi gözlerine
  Bir mil sürüyor züleyha yalnızlığımın üzerine
  Defn olunuyor sevgim.
  
  
  Ey Aşk!
  Ben susayım sen dinle!
  Kal hep gerimde
  Gölgeni düşürme ömrüme...
  Sabaha kadar kaç mum alevi aydınlatır ki bu bedeni