Kahraman TAZEOĞLU şiirleri...

[Ayşe qüL]

Kalır gibi gidişlerini izledim önce… sonra gider gibikalışlarını… ve anladım ki ne sen gidebiliyorsun ne ben kalabiliyorum. Öyle bir hayat yaşıyoruz ki şimdi; ağlamak gülmeninmahkumu, gülmek ağlamanın gardiyanı gibi…

Belki de sen aşka aşıktın, ben üstüme alındım bilmiyorum. Bir gün gerçekten seni terk edebilecek miyimonu da bilmiyorum. Üzerine sinen benin kokusunu duymadan yaşayabilecek misin sen?..

[Ayşe qüL]

Kalemi kırık bir aşkı mühürledim yüreğime. “unuttum” diye haykırırken bile unutmadığımı ispatlıyordum kendime.
Yoruldum yâr
Bütün kapılarımı kapatmaya hazırlanıyorum gönlümün.
Kimliğimi hediye edip bu şehre, her bir adımımda anıları sürükleyip ardımdan ve rotamı da ekleyip nabzıma gidiyorum…

[Ayşe qüL]

Gittin…
“Asla gidemem” diyendin ve ben bilirdim asıl gidenlerin “asla” diyenler olduğunu…

[Ayşe qüL]

Seninle aynı değilmiş aşka bakışımız. Sen benden kusursuz bir aşk istedin, ben senden yaşanabilir bir aşk.

[Ayşe qüL]

cebimde vardı biraz gururum;
artık çulsuzum..!
sen
gitme/sen..? derken düşürdüm..
düşen gururum hatrına;

sen
gitme/sen..?

[Ayşe qüL]

"gidiyorum" diyorsun..
ardını dönüp gideceksin yani, tüm yaşanmışlıkları yoksayarak bitireceksin her şeyi..
sen hiç "giden" olabildin mi?
ben hep arkada kalan oldum.
gittiler, kapıyı çekip, fotoğrafları yıkıp, anılarıdarmadağın edip.
"darmadağın"..
aynı benim gibi, saçlarım gibi, düşüncelerim gibi..
"darmadağın"

[Ayşe qüL]

Aşk sonsuzdur, sonlandırmadıkça… Ben yalnız yaşamayı beceremediğim için düştüm bu aşka. Hak ettim bu cezayı… Hak ettim bu sonu… Sesim yok sana.

[Ayşe qüL]

çalmasını bilene güzel bir enstrüman "gitmek". kışgelir, soğuk gelir, kar gelir, mevsim bahar olur kuşlar gelir sonra sengelmezsin direk sonbahar gelir.

işte bir kadının mektubundan dökülüp gidenler bundan öteolamaz. vazgeçmekten vazgeçmek bile büyüklüktür aslında. ama önce vazgeçmeyi,gitmeyi düşünmenin büyüklüğü var.

"bu kadar büyüklüğü kaldıramam" dedi kadın.

[Ayşe qüL]

“İnsan ihanet etmeyecek kadar temiz değildir çoğu kez.Ben bile ilk ihanetimi çocukluğuma yaptım; büyüyerek. Yine de öleceğini bildiği halde yaşamaktan korkmamalı insan. Nasıl yaşarsan öyle ölürsün çocuk.”

[Ayşe qüL]

O kadar da dert etme! Nasıl olsa bugün, dünü unutturacak daha büyük yaralar açar sende.

[dyg]

Canım ne güzel bir paylaşım olmuş benim de aklımdaydı. Kahraman Tazeoğlu'nun şiirlerine yazılarına herşeyine bayılıyorummmmm. Eline emeğine sağlık

[Ayşe qüL]

Canım ne güzel bir paylaşım olmuş benim de aklımdaydı. Kahraman Tazeoğlu'nun şiirlerine yazılarına herşeyine bayılıyorummmmm. Eline emeğine sağlık

bende çok seviyorum Kahraman Kazeoğlu'nun şiirlerini özellikle fon müziğiyle beraber söylenince çok beğeniyorum hemen hemn hergün dnlerim...)))

[dyg]

Canım ne güzel bir paylaşım olmuş benim de aklımdaydı. Kahraman Tazeoğlu'nun şiirlerine yazılarına herşeyine bayılıyorummmmm. Eline emeğine sağlık

bende çok seviyorum Kahraman Kazeoğlu'nun şiirlerini özellikle fon müziğiyle beraber söylenince çok beğeniyorum hemen hemn hergün dnlerim...)))

.) ben de çoğunu indirdim. genelde dinliyorum. Adamın kalemi süper diyim daha diyim ^^

[dyg]

.../Şimdi
uzun yağmurların ardından yine mum ışığıyla dolu odamda, yine ve
hala sana yazıyorum. Çünkü ben her hayal kırıklığım, her duvara
çarpışımdan sonra hala sana dönüyorum.
Ortasından kopartıldığı için hiçbir zaman sonu gelmeyecek günlerimize
dönüp, hala seni arıyorum. Çünkü hala seni . . . . . . .

[dyg]

bir çentik daha yazıyorum hayal kırıklıkları hanesine,
bir çizik daha atıyorum dost bildiklerimin bir tanesine,
kaldığım yerden devam ediyorum
bir gün herkes dürüstleşecekmişçesine... “nasıl olabiliyor da bu kadar yakınmış gibi davranabiliyorlar,
gözleri bu kadar düşmanca bakarken?...” en dostum, tek dostum aynadaki ben...


“Aşka köpek olan kaybeder” derdi hep. O zamanlar ne demek
istediğini anlayamazdım. Çok sonra anlam bulurdu bende söylediği
her şey. Şu anda karşımda balon satan bu ihtiyar, ne çok şey
öğretmişti bana aşk adına. Acaba kendisi anlattıklarının neresindeydi
o zamanlar diye merak ederdim. Bana “Aşka rağmen aşka inan” derdi.
Aşkı tarif ediş biçimi bile başkaydı İrfan amcanın. “Aşk bir denizdir, içinde kendi yüzdürdüğü gemileri batıran…” derdi.