ben bundan 5 sene önceleri okumayı sevmeyen (ki hala tam sevdiğim söylenemez) ders çalışmayan paso tv başında geçen bir insandım 5 sene pc tamiri sektöründe çalıştım ama oradan bana bir ekmek çıkmadı bir işe giriyorum 1 sene falan duruyorum ayrılıyorum sonra birde baktım adam batmış çoğu çevrem böyleydi bu ikilemde kaldıktan sonra karar verdim ve açık liseye yazılmalıyım dedim çünkü ne kadar mesleğinin ehli olursan ol Allah yürü ya kulum demesse birgün sende (!) bi çukura düşersin, yazıldım şimdi derslere yine az bile çalışsam mutluyum 22 yaşındayım şu an ve bu 2.senem bitirdigimde en az bi 25 olurum çok geç olacak benim için ama hayatıma artık bir yön vermem şart geçte olsa...
ailem arkadaşlarım kimse benim geçeceğime inanmıyor , yani bir anlamda faydasız görüyor gözlerinde ama ben bu perdeyi kaldırmak istiyorum artıkın şu an meslek klasmanında solidworks ve autocad kurslarına gidiyorum (işkurun sağladığı) yaklaşık 2,5 ay sonra kurs bitiyor ardından ingilizce ve diksiyon bölümüne yazılcam , eğer neden diksuyon derseniz şu an ben aynı zamanda cep telefonu tamiri yapıyorum geçen bir müşterimiz geldi bizim radyonun istek hattı boş sendede biraz dil var (fazlasıyla
) dedi ve seni bizim radyoya alalım dedi , bende tamam dedim çalışırım nasıl olacak diye sordum diksuyon kursuna git belgeni al seni her radyoda işe alırlar dedi , bende tamam dedim yani diksuyonda ordan geliyor.Sayın yeni dostlarım sizinde anlayacağınız önümde uzun bir yol var ,
bu yolda belirlediğim hedefe durmadan yürüyeceğime YEMİN İÇERİM
Teşekkürler
)
