Sol AnahtaRı Yok Bu YaLnızLığın .. !

[GüListaN]

Yalnızlığa bir beste yazıyorum
“R’e” ile “Lâ” arasında mekik dokuyorum bir türlü sessizliğimi bozmayacak notalar bulmuyor kalemim…
Sol anahtarı yok bu yalnızlığın. Giremiyorum kapısından aşkının.
Kilidimi çöz! Kapımı arala.

Birkaç nota arasında gidip geliyor parmaklarım...
Sessizliği suskunluğu eşit parçalara bölüp eş anlamlı kelimelerin yalnızlığını sağlıyorum.
Sonra büyük bir yalnızlık peydâ oluyor. Hüznün yüzü maraz.
Kendine gelme çabasıyla bir sağa bir sola yalpalıyorum kimsesiz geceleri.

Dokunsa parmaklarıyla harflerimin üzerine büyük bir kıyamet kopacak belli.
Dudaklarım kurudu bir yudum suya hasret kalmış gibi özleminin mayınlı topraklarında geziyorum.
Bassam üzerine mayının ölen ben olurum biliyorum.

İçimde volkanlar var yeni püskürmüş gibi alevini harlı bir ateş basıyor tenimi.
Sicim gibi bir yağmur süzülüyor sözlerinden gözlerime…
Yalnızlık rotasını değiştirse diyorum hani biraz bu tehlikeli bölgeden çekse gölgesini!

Eşit yalnızlıklar düşüyor herkesin payına. Kimse kimsenin derdine derman olmuyor buralarda.
Kılını kıpırdatmayan milyar kesim insanın arasında sıkışıp kalan hayallerimi yaşatma çabasındayım.
Yorgun bitkin ama hâlâ bir ümit aşkın izindeyim.

Kıyamet koptu kopacak aşksız olan herşey yerle bir olacak.
Tutunduğum rüyaların hürmetine aşk bana yâr azraile yol olacak. Bilmiyorum kalem elem yazıyor nicedir.
Kelimelerim infazda. Yüzüm asık bestesi tamamlanmamış bu şarkılarının yarım kalma endişesi var üzerimde.
Bir aşk bukadarmı sükût giyinir mutluluk yerine.

İşte “Lâ” ile inledi yüreğim. Hâlinden habersiz bir dervişim.
Ne sağım nede solum aşka dönmüyor. Bu piyano tuşlarının raksı geceyi kanla karıştırıyor.
Gözyaşı niyetine kan akıtıyor gözlerim. Sözüm özüm ve duam hepsi sana dair.
Kaçak yazdığım bu besteyi hangi yangınlara atmak gerek bilmiyorum. Susuyorum susturuluyorum.
Mecbur bırakıldığım sessiz harfleri okuyorum usulca.
İçine düşmeden mutluluğun kenarında bir tur atıyorum.

Ve şimdi ben;
Susuyorum aşk bana düşman.
Susuyorum yâr bana zindan.
Susuyorum kendime bile dâr gelir oldu bu cân.