»|`Arayış.
Gönderilme zamanı: 01 Eyl 2010, 15:20
Şehrin sokaklarında kendisini çoktan terketmiş bir kokuyu aramak bile
keyifti ona... Çünkü o sevmeyi cümlelerin ötesine çıkarabilmişti. Ya da bağımsız
kendiliğinden... Çıkabilmişti sevgi harftenkelimedencümleden öteye...
O
gerçekten sevebilmiş olmayı sevmişti...
En güzeli de buydu işte sevmek sahiden sahtelikten en uzak...
O sevmişti...
Denizin dalgasına vurup kendini hüzünlenmesini de bilmiştihayâlleri yerlerine yerleştirip keyif almasını da...
Gitmesini bile sevmişti bazen o duyguyu tatmış olmayı bile... Ondan diye...
Çünkü...
O severken gülmeyi öğrenebilmişti karanlık gecelerin koynunda...
O severken gün ışığında karanlığı hissedebilmişti...
O acının güzel yanını da görebilmişti severken.
O kalbine yenik düşmenin aslında acizlik olmadığını bilmişti onu severken.
O aynı an da hem yanıp hem üşüyebilmenin tuhaflığını yaşayabilmişti.
Ogitmekle kalmak arasındaki sancıyı bütün hücrelerinde duyabilmişti.
Ouçurumlardan dönmenin şükrünü kavrayabilmişti
Oçok gitmeler görmüştüçok gitmişti ama onu severken kalmayı öğrenebilmişti böyle yalınayak...
Odarağacında ipi boynundan alana sevdalanmayı sevmişti...
Oonu sevmeyi sevmişti...
Bu yüzdendi bu arayış... Çoktan terketmiş bir kokuyu
yetim bir şehrin ıssız sokaklarında. Ve bu yüzden keyifti...
aLıntı